ประสบการณ์จากเหรียญหด วัดเขาบังเหย เล่าประสบการณ์โดยเด็กชาย ธนาธิป หมีลำพอง อายุ 11 ปี อยู่บ้านเลขที่ 130 อ.บาเจาะ จ.นราธิวาส ครั้งหนึ่งเมื่อปี 2550 กระผมไปที่ยวจังหวัดเลยกับครอบครัวและได้ไปว่ายน้ำเล่นที่สระว่ายน้ำ เล่นน้ำอยู่หลายชั่วโมง ตั้งแต่บ่ายถึงเย็น พอเหนื่อยก็ขึ้นจากสระน้ำวิ่งไปดูจุดชมวิวข้างทาง ด้วยความประมาทและความเหนื่อยล้าปรากฏว่าผมเกิดพลาดวิ่งหล่นลงไปในบ่อน้ำใหญ่ที่มีน้ำลึกมาก ผมจมลงไปในบ่อนั้นเป็นระยะเวลานานพอสมควร จะร้องให้ใครช่วยก็ไม่ได้ ดำผุดดำว่ายจนใจจะขาด ทันใดนั้นผมจึงเอาเหรียญหดของพระอาจารย์นกที่ห้อยคออยู่มากำไว้ในมือ ใจก็นึกถึงพระอาจารย์นกบอกว่าพระอาจารย์นกครับช่วยผมด้วย ทันใดเองนั้นเหมือนมีพลังบางอย่างมาดันให้ตัวผมลอยขึ้นจากน้ำพร้อมทั้งเห็นเหรียญหดของท่านอาจารย์นก มีแสงออกมาเป็นประกาย แล้วฉับพลันนั้นเองผมก็เห็นเพื่อนผมวิ่งมาที่ปากบ่อพร้อมกับยื่นมือมาช่วยผมแต่มือสั้นเกินไปผมจึงจมลงไปอีกครั้ง ผมพยายามตะกายขึ้นมาใหม่และเพื่อนก็ส่งไม้ท่อนยาวให้ผมจับพร้อมทั้งลากผมขึ้นจากน้ำได้อย่างปลอดภัย ที่รอดมาได้เป็นเพราะเหรียญหดของท่านพระอาจารย์นกแท้ๆ นับแต่นั้นมาผมศรัทธาท่านพระอาจารย์นกและวัดเขาบังเหยมากๆ

ยังไม่ส่ง ข้อมูลยืนยันตัวตน